Aviaire colibacillose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Escherichia coli, die alle vogelsoorten kan treffen. Hoewel het als een primaire ziekte kan worden beschouwd, is het in de meeste gevallen een secundaire ziekte die wordt veroorzaakt door een staat van immunosuppressie als gevolg van andere virale of bacteriële ziekten. Het belangrijkste klinische kenmerk van aviaire colibacillose is de ontwikkeling van septikemie of colisepticemie die wordt gekenmerkt door het verschijnen van klinische symptomen en variabele laesies, afhankelijk van de aangetaste organen.
Wat is aviaire colibacillose?
Aviaire colibacillose is een infectie veroorzaakt door de bacterie Escherichia coli, die elke vogelsoort kan treffen, dus colibacillose komt veel voor bij kanaries, duiven, papegaaien… Hoewel het een primaire infectie kan zijn (aanvankelijk veroorzaakt door deze bacterie), is het meestal een secundaire infectie die optreedt als een complicatie van andere ademhalingsprocessen bij vogels.
Colibacillose bij vogels kan een acute vorm aannemen, met een septikemische aandoening met hoge morbiditeit en mortaliteit, of een chronische vorm, met minder ernst en mortaliteit.
Etiologie van aviaire colibacillose
Zoals we al hebben vermeld, is de etiologische agens van aviaire colibacillose E. coli. Deze bacterie is te vinden:
- In het spijsverteringskanaal: het is een veel voorkomende bewoner van het darmkanaal van vogels, hoewel veel stammen niet pathogeen zijn en daarom ze veroorzaken geen ziekte. Omdat het meestal in de darm wordt aangetroffen, is het ook vaak aanwezig in vogelpoep.
- Op huid en veren: als gevolg van besmetting door contact met ontlasting.
- In de bovenste luchtwegen: meestal niet zoals in de darm, maar bij infectie.
Colibacillose kan een primaire ziekte zijn, hoewel het in de meeste gevallen wordt beschouwd als een secundaire ziekte die wordt veroorzaakt door een staat van immunosuppressie als gevolg van andere virale of bacteriële ziekten. De laesies veroorzaakt door deze primaire pathogenen vergemakkelijken de toegang, kolonisatie en secundaire verspreiding van E.coli. In dit andere artikel hebben we het over de meest voorkomende ziekten bij vogels.
Overdracht van aviaire colibacillose
Overdracht van colibacillose bij vogels kan zijn:
- Verticaal: is de overdracht die plaatsvindt van de ouders naar hun nakomelingen. Geïnfecteerde moeders kunnen de eierschaal besmetten, waardoor E. coli, omdat het semi-permeabel is, het binnenste kan binnendringen. De infectie kan ook optreden op het moment dat het ei uitkomt of via de ouders tijdens het vullen.
- Horizontaal: is de overdracht die plaatsvindt tussen personen die geen moeder-kind zijn. Over het algemeen wordt het rechtstreeks via de luchtwegen overgedragen (aërosolen die worden gevormd uit besmette uitwerpselen), hoewel het in sommige gevallen ook via de spijsvertering kan worden overgedragen.
Aviaire colibacillose symptomen
Klinische tekenen van colibacillose bij vogels kunnen variëren afhankelijk van:
- De specifieke stam van E. coli en zijn pathogeniteit.
- De locatie van de infectie.
- De immuunstatus van geïnfecteerde vogels.
Het belangrijkste klinische kenmerk van aviaire colibacillose is de ontwikkeling van septikemie of colisepticemie (ernstige systemische reactie van het organisme op een gegeneraliseerde infectie), waarbij laesies zoals perihepatitis, peritonitis, pericarditis, luchtzakontsteking, salpingitis en omfalitis. In zeer acute gevallen is het belangrijkste teken dat bij vogels wordt waargenomen een verhoogde mortaliteit In minder acute gevallen wordt het volgende waargenomen:
- Typische klinische symptomen van bloedvergiftiging: koorts, rimpels in de veren, slecht uiterlijk, apathie, anorexia.
- Ademhalingssymptomen: luchtzakontsteking (ontsteking van de luchtzakken) ontwikkelt zich gewoonlijk vergezeld van klinische symptomen zoals dyspnoe of kortademigheid en rukgeluiden.
- Spijsverteringssymptomen: enteritis die hemorragisch kan worden.
- Voortplantingsstoornissen: infectie van de eileider leidt tot een lichte daling van de leg bij pluimvee.
- Bij colibacillose bij kanaries is het stoppen met zingen kenmerkend.
Diagnose van aviaire colibacillose
De klinische diagnose van colibacillose bij vogels is gecompliceerd, omdat het beeld dat het produceert hetzelfde is voor veel andere pathologieën. Om deze reden wordt de laboratoriumdiagnose meestal uitgevoerd door isolatie en identificatie van de veroorzaker om de infectie te bevestigen.
We moeten echter niet vergeten dat het isolement van E.coli betekent niet noodzakelijkerwijs dat het verantwoordelijk is voor de aandoening, aangezien het een veel voorkomende bewoner is van het spijsverteringskanaal van vogels. Daarom is het, naast het identificeren van de bacteriën, noodzakelijk om de virulentie van de stam te analyseren door somatische (O) en capsulaire (K) antigenen te detecteren om te controleren of of niet het is verantwoordelijk voor het klinische beeld. Stammen met somatisch antigeen 1, 2, 35 en 78 worden het meest geassocieerd met aviaire colibacillose.
Preventie van aviaire colibacillose
Preventiemaatregelen tegen aviaire colibacillose omvatten:
- Hygiëne van hokken of volières: Er moeten adequate reinigings- en desinfectieprogramma's worden uitgevoerd om een goede hygiëne in de installaties te handhaven. E. coli is een uitdrogingsgevoelig organisme, dus het drogen van oppervlakken na het wassen is een goede manier om de bacteriële belasting te verminderen. Naast de voorzieningen moeten ook het strooisel, de drink- en voerbakken vrij worden gehouden van uitwerpselen en organisch materiaal. Faciliteiten moeten goed geventileerd worden gehouden en worden beschermd tegen ongedierte en wilde vogels.
- Verlaag het stressniveau: vooral het handhaven van een dierdichtheid die past bij de ruimte en de gedragsbehoeften van elke soort. Stressvolle situaties zullen immunosuppressie veroorzaken en daardoor een grotere vatbaarheid voor infecties.
- Water- en voerbeheersing: Er moet voor worden gezorgd dat zowel de watertoevoer als het voer vrij zijn van ziekteverwekkers. Chloor is zeer efficiënt voor het behandelen en desinfecteren van water.
- Vaccinatie: Hoewel er vaccins zijn tegen colibacillose, zijn ze niet erg effectief. In feite is het een vaccin dat niet binnen de gebruikelijke vaccinatieprogramma's voor vogels v alt.
Het is belangrijk om te onthouden dat vogels niet in kleine ruimtes mogen leven die hen van hun vrijheid beroven. Zoals alle dieren verdienen ze een goede kwaliteit van leven, dus als je met een of meer vogels samenwoont, is het essentieel dat ze vrij kunnen bewegen en niet 24 uur per dag in een kooi opgesloten blijven. Evenzo is een adequate milieuverrijking voor vogels essentieel.
Behandeling van aviaire colibacillose
Het eerste waar u aan moet denken bij de behandeling van colibacillose bij vogels, is of E. coli als primair of secundair middel optreedt. Als het een secundaire infectie veroorzaakt, zal het nodig zijn om ook het primaire agens te behandelen, omdat alleen op deze manier we de ziekte kunnen genezen.
De etiologische behandeling van colibacillose bij vogels vereist een antibiogram om een antibioticum te selecteren die effectief is tegen de stam die de infectie veroorzaakt. Op deze manier zorgen we ervoor dat de veroorzaker gevoelig is voor het voorgeschreven antibioticum en voorkomen we de ontwikkeling van antimicrobiële resistentie. De meest gebruikte antibiotica zijn: enrofloxacine, doxycycline en ampicilline.
Bovendien is het raadzaam om de antibioticabehandeling te ondersteunen met vitaminecomplexen, aminozuren en probiotica, om de darmflora te herstellen en het herstel van de vogels te bevorderen.
