In dit artikel op onze site gaan we het hebben over Ivermectine voor katten, een medicijn dat al tientallen jaren wordt gebruikt. Geregistreerd voor gebruik bij rundvee, zijn er nu andere, meer specifieke, effectieve en veiligere producten die zijn onderzocht bij katten en daarom meer worden aanbevolen. Vervolgens zullen we uitleggen in welke gevallen ivermectine wordt gebruikt en met welke voorzorgsmaatregelen we rekening moeten houden, aangezien het, zoals elk medicijn, bijwerkingen kan hebben.
Wat is ivermectine voor katten?
Ivermectine is een macrocyclisch lacton dat sinds de jaren tachtig wordt gebruikt bij runderen, schapen, geiten of paarden. De antiparasitaire activiteit heeft het gebruik ervan uitgebreid tot gezelschapsdieren zoals honden en katten. Ivermectine werkt door parasieten te verlammen en daardoor te doden. Het wordt in verschillende formaten op de markt gebracht, zodat we op de markt ivermectine kunnen vinden in pasta, pipet of voor orale of injecteerbare toediening, niet geregistreerd voor gebruik bij huisdieren.
Toediening op de huid kan alopecia en afschilfering veroorzaken in het gebied. Selamectine of moxidectine zijn andere veelgebruikte lactonen die vaak worden gebruikt in pipetten en een alternatief zijn voor ivermectine voor katten.
Waarvoor wordt ivermectine gebruikt bij katten?
Toepassingen van ivermectine bij katten zijn, zoals we al zeiden, gebaseerd op het effect ervan tegen sommige parasieten. Het is dus in staat om nematoden en mijten te elimineren, waarmee het kan worden gebruikt als een interne ontwormer tegen spoelwormen en bij de behandeling van ziekten veroorzaakt door mijten, zowel in het oor en op de huid. Een voorbeeld is het gebruik ervan bij oorschurft veroorzaakt door Otodectes cynotis-mijten, of ivermectine voor katten met notoedrische of sarcoptische schurft, huidaandoeningen die ook door mijten worden veroorzaakt. De toepassing ervan bij de behandeling van plagen door externe parasieten zoals vlooien en teken is controversieel, dus andere antiparasitaire middelen die deze herbesmetting elimineren en voorkomen, worden aanbevolen.
Bovendien moeten we de toepassing ervan benadrukken bij de preventie en behandeling van dirofilariose of hartworm, een parasiet die in dit orgaan kan blijven, in de longen en in aderen die naar de lever gaan. Deze worm komt het lichaam binnen in onrijpe vormen die worden overgedragen door de beet van geïnfecteerde muggen. Vanwege het belang van de organen die het beïnvloedt, is het een potentieel dodelijke parasitose. Het gebruik van ivermectine bij dieren waarvan wordt vermoed dat ze aan filariasis lijden, moet gebeuren onder strikte veterinaire controle, aangezien een dosis die de microfilariae snel doodt, een ernstige anafylactische reactie kan veroorzaken.
Dosering van ivermectine voor katten
Zowel de toe te dienen hoeveelheid als de frequentie van de dosis ivermectine voor katten is zeer variabel, aangezien dit zal afhangen van de reden waarvoor we het gebruiken. Het is daarom erg belangrijk dat we in alle gevallen, voordat we ivermectine aan de kat geven de dierenarts raadplegen, zelfs als we hem al eerder hebben gegeven. Het gebruik van ivermectine bij andere dieren betekent natuurlijk niet dat het hetzelfde effect zal hebben bij de kat. Vervolgens zullen we de mogelijke bijwerkingen onderzoeken.
Ivermectine-toxiciteit voor katten
Als we de instructies van de dierenarts volgen, is het gebruik van ivermectine veilig voor onze kat, tenzij ze allergisch is voor het product, wat niet erg gebruikelijk is. Anders kunnen de bijwerkingen van ivermectine bij katten zeer ernstig zijn. Een ontoereikende dosering kan dus een intoxicatie veroorzaken die symptomen veroorzaakt zoals de volgende:
- Oncoördinatie.
- Overgeven en diarree.
- Depressie.
- Bevingen en overdreven grote bewegingen.
- Verwijde pupillen.
- Hypersalivatie.
- Moeilijkheden met ademhalen.
- Temperatuur verlagen.
- Geen reflecties.
- Verlamming in de achterpoten.
Contra-indicaties van ivermectine voor katten
Ten slotte, voor het toedienen van ivermectine voor kittens moeten we de dierenarts raadplegen, aangezien de kleinste kittens dronken kunnen zijn. Een overdosis zal bij hen gevaarlijker zijn. Op dezelfde manier moeten we ivermectine niet opnieuw geven aan een kat waarvan is aangetoond dat hij allergisch is voor ivermectine. Speciale voorzorgsmaatregelen verdienen ook zwangere en zogende katten, aangezien ivermectine overgaat in de melk.
