Heb je een chagrijnige kat en weet je niet wat je moet doen? In dit artikel op onze site zullen we je leren wat het nodige advies zou zijn om een chagrijnige kat te temmen en te temmen.
Katten zijn over het algemeen zeer onafhankelijke en solitaire huisdieren, hoewel er een grote individuele variabiliteit is. Ze genieten ook een "oneerlijke" reputatie, omdat ze worden beschouwd als onverwachte reacties of direct als verraderlijk.
Helaas komen deze reacties vaak voor bij katten, maar in plaats van onverwacht te zijn, worden ze meestal verkeerd begrepen of zelfs verkeerd begrepen, en kunnen ze worden uitgelokt door hun eigenaren. Ontdek enkele tips om een chagrijnige kat te temmen en begin te genieten van het samenleven van katten:
Hoe is het gedrag van een kat?
Een kat is een solitair en territoriaal roofdier Zijn territorium is het huis of de plaats waar hij leeft en deelt het met een dier en met een mens (niet allemaal, dus een menselijk lid kan als "non grata" worden beschouwd). Het verdraagt de aanwezigheid van andere katten relatief goed, hoewel altijd met hiërarchische spanningen, omdat het geen lineair type ontwikkelt (het zou het type zijn dat als eenmaal gedefinieerd is wie de dominante is, dit voor alles is).
Dit betekent dat de ene kat dominant kan zijn voor toegang tot voedsel en de andere voor het benaderen van de eigenaar. Het vaststellen van de hiërarchie door middelen gebeurt altijd min of meer agressief, met blikken of direct met agressie.
Ze slapen graag veel en hebben korte perioden van activiteit en spelen (naarmate ze volwassener worden, spelen ze minder). Ze zijn niet zoals honden, die voortdurend de streling en het spel van hun baas zoeken. Ze doen dit alleen op bepaalde tijden en wanneer ze dat willen.
Uit de manier waarop normaal kattengedrag wordt beschreven, lijkt het erop dat ze allemaal chagrijnig zijn. Ze strijden min of meer agressief om elk van de hulpbronnen, hij kiest de momenten om te delen met de eigenaar en is ook eenzaam. Er zijn echter zeer sociale katten, maar er zijn ook zeer agressieve, tot nu toe is het gedrag van een gemiddelde kat beschreven.
Wat veroorzaakt de "onverwacht agressieve" reacties van de kat?
Agressie na streling komt vaak voor. Dat wil zeggen, de eigenaar komt naar zijn huis (voor de kat is het zijn territorium) en de kat rent naar hem toe. In principe geeft de lichaamstaal van de kat aan dat hij vriendelijk is (staart recht omhoog). De kat vermaakt zich door aan de poten van de eigenaar te snuffelen en begint te wrijven, van kop tot staart. Bij het teken van "liefde" grijpt de eigenaar de kat en deze draait zich om en probeert weg te rennen, maar de eigenaar dringt aan op zijn liefde en de kat reageert agressief. Eigenlijk verwelkomt de kat ons niet, hij markeert ons met zijn geur en neutraliseert de geur die van de straat of van andere kattengebieden kan worden binnengebracht.
De Stares zijn ook veelvoorkomende triggers voor dit type reactie. De blik tussen 2 katten duidt op uitdaging en spanning, die kan triggeren (zowel in een vlucht als in een gevecht. Mensen staren graag naar het gezicht van een andere mens, het is een teken van communicatie, we glimlachen zelfs (we laten onze tanden zien), voor een kat is dit een teken van dreiging.
De constante streling op zijn hoofd en rug gaat van een aangenaam gevoel naar ondraaglijk in tienden van seconden (hij heeft een groot aantal geurproducerende klieren in dit gebied, evenals gevoelige zenuwreceptoren aanraken en drukken). De kat trekt zich meestal terug wanneer de streling hem begint te storen, dus je moet hem laten gaan.
Hoe zorg je ervoor dat een kat niet zo chagrijnig is?
Het eerste wat je moet weten is je natuurlijke gedrag kennen. Een kat heeft zich nooit als een hond gedragen en daarom kunnen dezelfde reacties niet van hen worden verwacht; Aan de andere kant moet er rekening mee worden gehouden dat hoewel het al duizenden jaren bij mensen leeft, het niet is gedomesticeerd zoals de hond. De kat kan het heel goed alleen redden, zonder afhankelijk te zijn van de eigenaar, want hij behoudt nog steeds zijn jachtinstinct (een jager moet agressief zijn) en die kwaliteit is het dat al duizenden jaren is geselecteerd (jagen op muizen en ratten, om menselijke huizen en gewassen te beschermen).
Tot amper 70 jaar geleden waren er heel weinig kattenrassen, selectiecriteria op basis van schoonheid en gedrag zijn relatief recent.
Het tweede is om je ervan bewust te zijn dat je door territoriaal te zijn, je territorium markeert en verdedigt. Hij plast niet uit zijn la om lastig te vallen. Dit gedrag kan worden verminderd of geëlimineerd, maar het kan nooit verkeerd worden begrepen.
Het derde ding is om de directe-beloningsmethode te gebruiken voor een gedrag dat je wilt versterken (operante conditionering met positieve bekrachtiging). Bij katten (en in het algemeen bij elk dier) straf is nooit aan te raden na het vertonen van gedrag dat mensen ongepast vinden.
Misschien ben je ook geïnteresseerd in…
- Je kat leren de krabpaal te gebruiken
- Kattentraining
- Tem een wilde kat
