Pododermatitis bij katten is een zeldzame ziekte die de voetzolen van kleine katachtigen aantast. De meest mogelijke oorsprong is immuungemedieerd en wordt gekenmerkt door een zachte zwelling van de pads waarbij soms zweren, pijn, kreupelheid en koorts optreden. Het is een ontstekingsproces dat bestaat uit een infiltraat van plasmacellen, lymfocyten en polymorfonucleaire cellen. De diagnose wordt gesteld met het verschijnen van de laesies, het nemen van monsters en het histopathologische onderzoek. De behandeling is lang en is gebaseerd op het gebruik van het antibioticum doxycycline en immunosuppressiva, waardoor de moeilijkste gevallen een operatie kunnen ondergaan.
Blijf dit artikel op onze site lezen om meer te weten te komen over pododermatitis bij katten, de oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling.
Wat is pododermatitis bij katten
Pododermatitis bij katten is een lymfoplasmacytische ontstekingsziekte van de middenhandsbeentjes en middenvoetkussentjes van katten, hoewel de digitale. Het wordt gekenmerkt door een ontstekingsproces dat de kussentjes zacht en pijnlijk maakt, met scheuren, hyperkeratose en sponsachtigheid.
Het is een zeldzame ziekte die vooral voorkomt bij katten, ongeacht ras, geslacht en leeftijd, hoewel het vaker voorkomt bij mannen met gecastreerd.
Oorzaken van pododermatitis bij katten
De exacte oorsprong van de ziekte is niet bekend, maar de kenmerken van de pathologie wijzen op een mogelijke immuungemedieerde oorzaak. Deze kenmerken zijn:
- Aanhoudende hypergammaglobulinemie
- Zware weefselinfiltratie van plasmacellen
- Positieve reactie op glucocorticoïden duidt op een immuungemedieerde oorzaak
Bij andere gelegenheden zijn seizoensrecidieven waargenomen, wat kan wijzen op een allergische oorsprong.
Sommige artikelen associëren pododermatitis met het feliene immunodeficiëntievirus, waarbij melding wordt gemaakt van coëxistentie in 44-62% van de gevallen van pododermatitis bij katten.
Plastic pododermatitis verschijnt in sommige gevallen samen met andere ziekten, zoals renale amyloïdose, plasmacytische stomatitis, eosinofiel granuloomcomplex of immuungemedieerde glomerulonefritis.
Feliene pododermatitis symptomen
De meest aangetaste pads zijn de middenvoetsbeentjes en middenhandsbeentjes, en zelden de digitale. Het treft meestal meerdere ledematen.
De ziekte begint meestal met een lichte zwelling die verzacht (zachte zwelling), exfolieert, sijpelt en abcessen en zweren veroorzaakt in 20-35% van de gevallen. In bepaalde gevallen gaat de architectuur van de aangetaste pads verloren.
De kleurverandering is erg opvallend bij katten met een lichte vacht, wiens kussentjes paars worden met witte schilferige strepen en hyperkeratose vertoont.
De meeste katten hebben geen symptomen, maar anderen hebben:
- Hinken
- Pijn
- Ulceratie
- Bloeding
- Zwelling van de pads
- Koorts
- Lymfadenopathie
- Lethargie
Diagnose van pododermatitis bij katten
De diagnose pododermatitis bij katten wordt gesteld door middel van onderzoek en anamnese, de differentiële diagnose en het nemen van een monster door cytologie en de analyse ervan onder een microscoop.
Differentiële diagnose van pododermatitis bij katten
Het zal nodig zijn onderscheid te maken tussen de klinische symptomen die de kat vertoont met andere ziekten die soortgelijke symptomen veroorzaken die verband houden met ontsteking en ulceratie van de hashes, zoals:
- Eosinofiel granuloomcomplex
- Pemphigus foliaceus
- Feliene immunodeficiëntievirus
- irriterende contactdermatitis
- Pyodermie
- Diepe mycose
- Dermatofytose
- Postherpetisch erythema multiforme
- Dystrofische epidermolysis bullosa
Laboratoriumdiagnose van pododermatitis bij katten
Bij de bloedanalyse kan een toename van lymfocyten en neutrofielen en een afname van bloedplaatjes worden waargenomen. Bovendien zal de biochemie hypergammaglobulinemie laten zien.
Definitieve diagnose wordt bereikt door het nemen van monsters. Een cytologie kan worden gebruikt, waarbij overvloedige plasmatische en polymorfonucleaire cellen worden waargenomen.
De biopsie diagnosticeert de ziekte veel nauwkeuriger, waarbij door histopathologische analyse een acanthose van de epidermis met zweren, erosie en exsudatie wordt waargenomen. In het vetweefsel en de dermis bevindt zich het uit plasmacellen bestaande infiltraat dat de histologische architectuur van het kussentje verandert. Je kunt ook enkele macrofagen en lymfocyten en Mott-cellen zien, en zelfs eosinofielen.
Pododermatitis-therapie bij katten
Plasmatische pododermatitis bij katten wordt idealiter behandeld met doxycycline, die meer dan de helft van de gevallen van de ziekte verhelpt. De behandeling moet 10 weken duren om het normale uiterlijk van de pads te herstellen en een dosis van 10 mg/kg wordt dagelijks gebruikt. dag
Als de respons na deze tijd niet is zoals verwacht, kunnen immunosuppressiva zoals glucocorticoïden zoals prednisolon, dexamethason, triancinolon of cyclosporine worden gebruikt.
Chirurgische excisieoperatie van het aangetaste weefsel wordt uitgevoerd wanneer remissie of de verwachte verbetering niet is opgetreden na beëindiging van de behandeling.
