De Bichon Frisé, ook bekend als Curly-Coated Bichon, is een kleine, witte hond met lang, krullend haar in de vorm van een kurkentrekker. Hij v alt als huisdier op door zijn vrolijke, joviale en levendige karakter. Kortom, het is het perfecte hondenras voor degenen die nog niet eerder hebben geadopteerd of op zoek zijn naar een hond die gemakkelijk te trainen is, maar ook speels en leuk is. Leven met een Bichon Frise is heel eenvoudig, omdat het een hond is die zich perfect aanpast aan iedereen.
Of je nu overweegt om een bichon met krullen te adopteren of dat je er al mee samenwoont en je kennis wilt uitbreiden, in dit tabblad op onze site vertellen we je er alles overkenmerken van de Bichon Frisé , evenals zijn temperament, basisverzorging, advies over zijn opvoeding en mogelijke gezondheidsproblemen die hem kunnen beïnvloeden.
Oorsprong van de Bichon Frisé
Al in de 12e eeuw waren barbetkruisen bekend in het Middellandse-Zeegebied, een oude hond die nu is uitgestorven, met witte schoothondjes. Het resultaat van deze kruisingen gaf aanleiding tot de bebaarde familie van honden en de poedel. Die groep honden werd gewoon Bichons genoemd en bestond uit vier verschillende variëteiten: M altese Bichons, Bolognese Bichons, Havanezer Bichons en Tenerife Bichons.
De Tenerife Bichon is de directe voorouder van de huidige Bichon Frisé en dankt zijn naam aan het feit dat hij voornamelijk op het Canarische eiland Tenerife is ontwikkeld. Desondanks werd deze hond erg populair in Frankrijk, vooral tijdens het bewind van Hendrik III (tussen 1574 en 1589) en het rijk van Napoleon III (in 1852). Net als veel andere hondenrassen is de Tenerife bichon praktisch verdwenen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Gelukkig werd het ras in de jaren dertig gered door een groep Franse fokkers, zij het onder de naam bichon a poíl frisé, wat langharige bichon krullend betekent, en is sindsdien in de volksmond alleen bekend als Bichon Frisé.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam de populatie van deze honden ook af, maar stabiliseerde zich in de jaren vijftig toen de Bichon Frise in Amerika werd geïmporteerd. Tegenwoordig is de Bichon Frise een ras dat bijna overal ter wereld bekend is, hoewel het niet overdreven populair is. Het wordt gebruikt als gezelschapsdier, een activiteit waarbij het opv alt ten opzichte van veel andere hondenrassen, en in hondenshows.
Kenmerken van de Bichon Frisé
De rug van de Curly-Coated Bichon is breed, gespierd en enigszins gewelfd, terwijl de croupe licht afgerond is. De borst is goed ontwikkeld en de flanken zijn weggestopt in de buik, waardoor de hond er strak, fijn en elegant uitziet.
De kop is aan de bovenkant afgeplat en de schedel is langer dan de snuit. De stop is licht gemarkeerd, de neus is zwart en rond. Van hun kant hebben de donkere, ronde ogen een alerte uitdrukking en mogen ze niet prominent zijn zoals die van de Pekinees of de Brusselse Griffon. De oren hangen aan de zijkanten van het hoofd en zijn bedekt met een lange, fijne, gekrulde vacht.
De staart van de Bichon Frise is wat laag aangezet en begint iets onder de lijn van de rug. Over het algemeen draagt de hond hem opgeheven en sierlijk gevouwen, maar niet opgerold of de rug aangeraakt, hoewel zijn lange haar erop kan rusten.
Het haar, van een enkele vacht, is fijn, zijdeachtig en heeft de vorm van een losse kurkentrekker. Het is lang en reikt tussen de 7 en 10 centimeter lang in verschillende delen van het lichaam. De enige kleur die door de Fédération Cynologique Internationale (FCI) wordt geaccepteerd voor de Bichon Frisé is puur wit Evenzo geeft de FCI-standaard geen gewichtsbereik voor het ras aan, maar de schofthoogte moet minder dan 30 centimeter zijn.
Bichon Frisé-teken
De Curly-Coated Bichon is meestal Gelukkig, dynamisch en speels, terwijl hij ook gevoelig, aanhankelijk en zachtaardig is. Vanwege zijn dynamiek heeft hij meestal meer beweging nodig dan andere honden van dezelfde lengte, hoewel dit het geen nerveuze hond maakt, integendeel. De Bichon Frise is een hond die graag de genegenheid van zijn familie ontvangt, thuis bij hen uitrust en geniet van hun gezelschap. Daarom is het essentieel om er voldoende aandacht aan te besteden om ervoor te zorgen dat het gezond en gelukkig leeft.
Bichon Frises hebben de neiging om gemakkelijk te socializen, of het nu gaat om mensen, honden of andere dieren. Ze zijn vooral sociaal met kinderen, een eigenschap die moeilijk te vinden is bij andere honden van kleine rassen. Toch is het belangrijk om ze als puppy te socialiseren om het risico op verlegenheid of agressie te verminderen als de honden volwassen zijn.
Bichon Frisé-verzorging
Net als bij andere langharige gezelschapshonden, vereist de vachtverzorging van de Bichon Frise tijd en inspanning. Het haar van deze hond heeft de neiging gemakkelijk in de knoop te raken, dus het moet minstens één keer per dag worden geborsteld en gekamd. Om dit te doen, is het ideaal om een boterborstel met lange haren te gebruiken en de vacht te kammen ten gunste van het haar. Bij het vinden van verstrikkingen kun je het beste een kaart gebruiken. Evenzo is het altijd een goed idee om de hond ongeveer om de twee maanden naar de hondentrimsalon te brengen en hem alleen te wassen als dat nodig is. Omdat deze bichons geen haar verliezen, zijn het hypoallergene honden.
Als kleine honden hebben Bichon Frise's geen intensieve beweging nodig, maar hun behoefte aan fysieke activiteit mag ook niet worden genegeerd omdat het zeer dynamische honden zijn. Het is goed dat ze elke dag matige lichaamsbeweging doen, door ten minste twee wandelingen per dag, speeltijd (bal halen en dergelijke) en spelletjes met andere honden van jouw maat.
Deze honden zijn uitstekend geschikt voor het leven in een appartement in de stad, omdat ze zich zeer goed aanpassen aan kleine ruimtes en kunnen oefenen in het appartement. Het zijn echter geen honden die veel tijd alleen kunnen doorbrengen, dus ze zijn niet geschikt voor mensen die lange uren van huis moeten zijn en hun huisdier niet mee kunnen nemen. Ze kunnen ook niet geïsoleerd in een patio of tuin leven, omdat ze veel gezelschap nodig hebben.
Onderwijs van Bichon Frisé
Het trainen van een Bichon Frisé is heel eenvoudig, aangezien het zeer intelligente honden zijnDe uitzondering doet zich misschien voor bij het leren van de hond om naar de wc te gaan, omdat het iets langer duurt dan bij andere hondenrassen om dit te leren. Vroeger werden deze bichons gebruikt als circushonden, dus ze kunnen heel goed reageren op freestyle, hoewel ze niet uitblinken in hondensporten. Natuurlijk moet training op de positieve manier worden gedaan, hetzij door middel van clickertraining of een vergelijkbare stijl, aangezien deze honden erg gevoelig zijn en niet goed reageren op traditionele training.
Over het algemeen vertonen deze honden geen gedragsproblemen, maar in sommige gevallen kunnen ze buitensporig blaffen en de tijd nemen om te leren zichzelf buitenshuis te ontlasten, zoals we al zeiden. Onthoud dat de sleutel tot het hebben van een gehoorzame en evenwichtige hond altijd ligt in het belonen van goed gedrag en nooit in het straffen van slecht gedrag. Aan de andere kant kunnen het destructieve honden zijn als ze vele uren alleen thuis doorbrengen of niet de fysieke en mentale oefening krijgen die ze nodig hebben.
De Bichon Frise is een uitstekend hondenras als gezelschapsdier. Een Curly-Coated Bichon kan een geweldige metgezel zijn voor individuen en gezinnen in het algemeen, en een uitstekende keuze voor een beginnende hondenadoptie. Hoewel ze over het algemeen goed met kinderen overweg kunnen, is het geen goed idee voor deze honden om huisdieren van kleine kinderen te zijn, aangezien het erg kleine en kwetsbare dieren zijn.
Bichon Frise Gezondheid
De Bichon Frise is over het algemeen een gezonde hond en er zijn niet veel veel voorkomende ziekten in het ras. Er moet echter speciale aandacht worden besteed aan de volgende aandoeningen en pathologieën:
- Overgewicht.
- Knieschijfdislocatie als gevolg van overmatige intensieve inspanning.
- Tandverlies.
- Watervallen.
Om te voorkomen dat de Bichon Frisé te zwaar wordt, is het essentieel om kwaliteitsvoedsel aan te bieden, rijk aan eiwitten, en een ma altijdschema vast te stellen. Honden van kleine rassen moeten altijd worden gecontroleerd door hun eigenaren om te voorkomen dat ze te zwaar worden en ook te dun worden. Aan de andere kant is het essentieel om ze te ontwormen en te vaccineren volgens het schema dat door de dierenarts is bepaald, en om regelmatige controles uit te voeren om eventuele afwijkingen op tijd op te sporen.
