Appenzeller of Cattle Dog of Appenzell: kenmerken en foto's

Inhoudsopgave:

Appenzeller of Cattle Dog of Appenzell: kenmerken en foto's
Appenzeller of Cattle Dog of Appenzell: kenmerken en foto's
Anonim
Appenzeller ophaalprioriteit=hoog
Appenzeller ophaalprioriteit=hoog

De appenzeller, ook bekend als Appenzeller Cattleman, is een middelgroot hondenras dat zijn naam dankt aan de Appenzell-regio van de Alpen in Zwitserland. Deze hond behoort tot de vier rassen van veedrijvers die in de Alpen voorkomen, samen met de Berner Sennenhond, de Entlebuch Sennenhond en de Grote Zwitserse Sennenhond.

Appenzellers zijn erg actieve, onvermoeibare honden met grote nieuwsgierigheid naar de wereld om hen heen. Bovendien moeten ze dagelijks lange wandelingen maken en houden ze van alles wat ze buiten kunnen doen, dus hebben ze bij voorkeur grote ruimtes nodig om in te leven.

Als u geïnteresseerd bent in het adopteren van een Appenzeller Sennenhond en u wilt alles weten over dit ras, mis dan dit bestand op onze site niet en kom meer te weten over zijn oorsprong, zijn fysieke kenmerken, zijn verzorging, zijn karakter, zijn opleiding en uw gezondheid.

Oorsprong van Appenzeller

Dit ras van de Zwitserse Sennenhond is ontstaan in de Appenzellen Alpen in Zwitserland. De naam komt van de regio waar het vandaan komt, Appenzell Het is ook bekend als de Alpine Cattle Dog. Vroeger werd het gebruikt als veehond en als eigendomswacht in de Alpen.

De eerste beschrijving van deze hond werd gemaakt in 1853, maar het ras werd pas in 1898 officieel geaccepteerd. Het duurde echter tot 1914 voordat de eerste rasstandaard werd geschreven.

Tegenwoordig is de Appenzeller Sennenhond een weinig bekende hond en wordt hij als een zeldzaam ras beschouwd. Het bestaat in Zwitserland en enkele buurlanden, maar de populatie is klein.

De huidige Appenzeller Sennenhonden zijn voornamelijk gezinshonden, hoewel sommige naast hun oorspronkelijke taken ook worden gebruikt voor zoek- en reddingswerk.

Fysieke kenmerken van de Appenzeller

De Appenzeller is een middelgrote hond die, voor degenen die niet bekend zijn met Zwitserse Sennenhonden, misschien een kleinere versie van de Grote Zwitserse Sennenhond Het is echter een heel ander ras met belangrijke morfologische en gedragsverschillen. De schofthoogte van mannen is 52 tot 56 cm en van vrouwen is 50 tot 54 cm. Het gewicht varieert tussen 22 en 32 kg.

De kop van de Appenzeller is licht ingeklemd en de schedel enigszins afgeplat. De naso-frontale depressie (stop) is niet erg duidelijk. De neus is zwart bij zwarte honden en bruin bij bruine honden. De ogen zijn klein, amandelvormig en bruin. De oren zijn hoog aangezet, breed, driehoekig en hangend.

Het lichaam is compact, sterk en bijna vierkant van profiel (lengte bijna gelijk aan de schofthoogte). De bovenste lijn is recht. De borst is breed, diep en lang. De buik is iets teruggetrokken. De staart is medium en hoog aangezet.

De vacht van de Appenzeller Sennenhond is dubbel en sluit nauw aan op het lichaam. Het buitenhaar is dicht en glanzend, terwijl het binnenhaar dicht en zwart, bruin of grijs is. De geaccepteerde kleuren voor de vacht zijn: bruine of zwarte basiskleur met goed gedefinieerde symmetrische roodbruine en witte aftekeningen.

Appenzellerkarakter

De Appenzeller is een zeer dynamische, levendige en nieuwsgierige hond. Hij is ook intelligent en erg gehecht aan zijn familie, hoewel hij altijd de voorkeur geeft aan het gezelschap van één persoon in het bijzonder, aan wie hij zijn onvoorwaardelijke liefde zal geven.

Als hij goed gesocialiseerd is, is hij een vriendelijke hond, maar enigszins gereserveerd tegenover vreemden. In dit geval kan meestal goed overweg met kinderen, hoewel interacties tussen honden en kinderen altijd onder toezicht moeten staan. Hij kan ook goed overweg met andere honden en met andere dieren waaraan hij sinds zijn jeugd gewend is, dus hoe eerder we de puppy socialiseren, hoe beter.

De Appenzeller Sennenhond houdt van lichaamsbeweging voor honden en buiten spelen, dus het wordt aanbevolen om hem in grote en ruime huizen te hebben, en indien mogelijk met een tuin of wat land zodat ze vrij kunnen rennen.

Appenzellerzorg

Haarverzorging is eenvoudig en twee keer per week borstelen is meestal voldoende. Het is ook een goed idee om je Appenzeller alleen in bad te doen als hij echt vies is.

Deze veedrijvershonden hebben veel dagelijkse beweging nodig vanwege hun dynamische en onvermoeibare karakter. Om dezelfde reden hebben ze dagelijkse wandelingen en speeltijd nodig. Ze houden echt van touwtrekken, dus training op basis van positieve bekrachtiging helpt hen ook om energie te verbranden.

Deze honden passen zich niet aan het leven in kleine appartementen aan en hebben een omheinde tuin nodig waar ze kunnen rennen en plezier hebben op dagen dat ze niet kunnen wandelen. Ze leven beter op landelijke eigendommen waar ze enkele van hun oorspronkelijke functies vervullen, zoals wachtdienst en begrazing.

Appenzelleronderwijs

Het ras Appenzeller is Eenvoudig te trainen, maar positieve training wordt altijd aanbevolen. Traditionele methoden die dieren met geweld straffen, geven nooit goede resultaten of laten nooit toe dat het volledige potentieel van een dynamische hond met grote mentale behendigheid wordt benut.

We beginnen de opleiding van de Appenzeller door hem de basistrainingsopdrachten te leren, zodat er een hechte relatie met ons en met zijn omgeving ontstaat. Deze moeten dagelijks ongeveer 5-10 minuten per dag worden geoefend, zodat de hond ze kan herhalen en nieuwe commando's kan blijven leren zonder de vorige te vergeten.

Het belangrijkste gedragsprobleem dat gerapporteerd wordt bij Appenzeller Sennenhonden is dat ze destructieve honden kunnen worden als ze zich vervelen of niet genoeg beweging of gezelschap krijgen. Bij elk teken van het verschijnen van gedragsproblemen, moet u naar een etholoog of een hondenopleider gaan en u door hen professioneel laten begeleiden.

Appenzeller Gezondheid

Omdat het een weinig bekend ras is, zijn er geen rapporten over de belangrijkste ziekten die de Appenzeller treffen, maar aangezien het een herdershond is, kan hij door dezelfde ziekten worden aangetast als zijn soortgenoten, zoals:

  • Elleboogdysplasie
  • Heupdysplasie
  • Maagtorsie

Hoewel de Appenzeller Sennenhond niet vatbaar is voor aangeboren ziekten, is het noodzakelijk om hem ongeveer elke 6 maanden naar de dierenarts te brengen en houd het up-to-date uw vaccinatieschema.

Foto's van Appenzeller of Appenzeller Cattle Dog

Aanbevolen: