Azathioprine is een immunosuppressief medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende immuungemedieerde of auto-immuunziekten bij honden. Over het algemeen wordt het niet als enige therapie gebruikt, maar wordt het toegediend naast andere immunosuppressiva. Gezien de ernst van sommige van de bijwerkingen die gepaard gaan met de toediening ervan, is het belangrijk om tijdens de behandeling periodieke controles uit te voeren en het geneesmiddel te staken wanneer ernstige bijwerkingen worden vastgesteld.
Wat is azathioprine?
Azathioprine is een krachtig immunosuppressivum dat wordt gebruikt voor de behandeling van immuungemedieerde of auto-immuunziekten. Het is een synthetische analoog van purine, dat zijn immunosuppressieve effect uitoefent door de DNA-synthese op het niveau van B- en T-lymfocyten te remmen. celdeling van het immuunsysteem en moduleert daardoor de immuunrespons.
Momenteel wordt er in Spanje geen diergeneesmiddel op de markt gebracht dat azathioprine bevat voor gebruik bij honden. Om deze reden moet uw dierenarts, wanneer hij besluit een behandeling met azathioprine te starten, zijn toevlucht nemen tot het zogenaamde "cascade-recept", dat bestaat uit het voorschrijven van een geneesmiddel dat niet is goedgekeurd voor een specifieke diersoort wanneer er een therapeutische lacune is. Orale formuleringen (tabletten) worden over het algemeen voorgeschreven en worden op de markt gebracht voor gebruik bij mensen.
Waarvoor wordt azathioprine gebruikt bij honden?
Azathioprine wordt gebruikt om immuun-gemedieerde of auto-immuunziekten te behandelen, dit zijn ziekten waarbij het immuunsysteem componenten van de lichaam door ze als vreemd te herkennen.
Over het algemeen wordt gedurende 4-8 weken geen klinische respons gezien. Om deze reden wordt azathioprine gewoonlijk toegediend naast andere immunosuppressiva (in het algemeen corticosteroïden) die de steunpilaar van de behandeling vormen. Op deze manier is het mogelijk om de dosis van de belangrijkste medicijnen te verlagen en daarmee de bijwerkingen die gepaard gaan met hoge doses en het langdurige gebruik ervan.
Azathioprinegebruik bij honden
Zoals we hebben uitgelegd, wordt azathioprine bij honden gebruikt als een immunosuppressivum bij de behandeling van immuungemedieerde of auto-immuunziekten. Het wordt met name meestal voorgeschreven voor de behandeling van de volgende immuungemedieerde pathologieën bij honden:
- Immuun-gemedieerde hemolytische anemie
- Immuun-gemedieerde trombocytopenie
- Inflammatoire darmziekte of IBD
- Immuungemedieerde hepatitis
- Immuun-gemedieerde meningo-encefalitis
- Reumatoïde artritis
- Lupus erythematosus
- Pemphigus foliaceus
- Myasthenia gravis
Dosis azathioprine bij honden
De dosis azathioprine bij honden varieert tijdens de behandeling. Specifiek is het therapeutische protocol voor azathioprine bij honden meestal als volgt:
- Aanvankelijk, een inductiedosis van 1,5-2,5 mg per kg lichaamsgewicht per 24 uur.
- Zodra de laesies verdwijnen of de symptomen onder controle zijn, kan het om de dag worden toegediend.
- Op de lange termijn kan de dosis worden verlaagd tot 0,5-2 mg per kg lichaamsgewicht om de 72 uur.
Azathioprine bijwerkingen bij honden
Azathioprine is een immunosuppressivum dat vaak wordt gebruikt voor de behandeling van immuungemedieerde ziekten bij honden, maar het gebruik ervan is niet vrijgesteld van het optreden van bijwerkingen.
Hieronder verzamelen we de belangrijkste bijwerkingen van azathioprine bij honden:
- Medullaire aplasie (myelotoxiciteit): verdwijning van het beenmergweefsel dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van bloedcellen (rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes)). Als gevolg hiervan kan anemie (verminderd aantal rode bloedcellen), leukopenie (verminderd aantal witte bloedcellen) of trombocytopenie (verminderd aantal bloedplaatjes) optreden.
- Spijsverteringssymptomen: diarree, braken en anorexia.
- Grotere vatbaarheid voor infecties: het immunosuppressieve effect maakt het lichaam meer onbeschermd tegen ziekteverwekkers, waardoor de incidentie van secundaire infecties toeneemt
- Levertoxiciteit (hepatotoxiciteit): met verhoogd ALT-enzym (alanine-aminotransferase)
- Pancreatitis: met verhoogde pancreasamylase en lipase
- Huidreacties.
Gezien het myelotoxische en hepatotoxische potentieel van azathioprine, wordt aanbevolen om periodieke hematologische en biochemische controles uit te voeren Aan het begin van de behandeling moet elke 2-4 weken en vervolgens elke 3 maanden worden geanalyseerd. Telkens wanneer een wijziging wordt gedetecteerd in routinecontroles, moet de behandeling worden stopgezet.
Azathioprine contra-indicaties bij honden
Er zijn bepaalde situaties waarin de toediening van dit immunosuppressivum contraproductief kan zijn. De contra-indicaties voor azathioprine zijn in het bijzonder:
- Allergie voor azathioprine, voor mercaptopurine (een metaboliet van azathioprine) of voor één van de hulpstoffen in het geneesmiddel.
- Ernstige infecties.
- Ernstige leverfunctiestoornis.
- Ernstige beenmergbeschadiging.
- Pancreatitis.
- Zwangerschap: aangezien het een teratogene en embryotoxische verbinding is.
- Borstvoeding: aangezien het wordt uitgescheiden met melk.
- Vaccinatie: Vaccins mogen niet worden toegediend tijdens de behandeling omdat het geneesmiddel de effectiviteit van de vaccinatie kan verstoren.
Bovendien is het belangrijk dat u uw dierenarts informeert over elke andere behandeling die uw hond mogelijk krijgt, om de risico's te vermijden die gepaard gaan met bepaalde geneesmiddelinteracties. Specifiek kan azathioprine interageren met:
- Xanthine-oxidaseremmers: zoals allopurinol.
- Anticoagulantia: zoals warfarine.
- Andere immunosuppressiva: zoals ciclosporine of tacrolimus.
- ACEI's (angiotensine-converterende enzymremmers): zoals enalapril of benazepril.
- Aminosalicylaten: zoals sulfasalazine.
