Pathologieën van oren en oren zijn meestal een relatief frequente reden voor consultatie bij konijnen, vooral bij konijnen van het belier-ras. De etiologie van deze ziekten kan zeer gevarieerd zijn en variëren van infectieuze of parasitaire oorzaken tot traumatische en tumoroorzaken.
Bacteriële otitis
Otitis bij konijnen bestaat uit een inflammatoir en infectieus proces dat het buiten-, midden- of binnenoor kan aantastenHet is een van de meest voorkomende ziekten bij konijnen, vooral bij het belier-ras, vanwege hun smalle gehoorgang en de lengte van hun oren die ventilatie van de gehoorgang verhinderen.
In het geval van bacteriële otitis is de belangrijkste agent Pasteurella multocida, hoewel ze ook kunnen worden veroorzaakt door andere bacteriën zoals Streptococcus, Staphylococcus, Pseudomonas of Escherichia coli. Oorontsteking kan optreden door direct contact of door migratie van bacteriën van de keelholte of neus naar het middenoor, via de keelholte.
De meest voorkomende symptomen bij konijnen met otitis zijn:
- Jeukende oren: Otitis veroorzaakt meestal intense jeuk, waardoor de dieren hun hoofd schudden en voortdurend aan hun oren krabben. Het komt vaak voor dat er krabwonden ontstaan.
- Pijn: Konijnen zijn vaak lusteloos en hebben minder eetlust door pijn.
- Ontsteking en roodheid van het oor.
- Atriale secretie.
- Flaporen.
- Hoofd naar de aangedane zijde gedraaid: is een typisch vestibulair teken van Pasteurella multocida otitis. In deze gevallen kunnen ook ataxie (incoördinatie) en nystagmus (onwillekeurige oogbewegingen) worden gezien.
- Bij belierkonijnen met otitis is het vooral vaak dat oorabcessen ontstaan, dit zijn ophopingen van pus aan de basis van de oor.
Behandeling
De behandeling van bacteriële otitis is gericht op:
- Verwijder het betrokken etiologische agens door middel van een antibioticabehandeling. Om een specifieke antibioticabehandeling vast te stellen, is het noodzakelijk om een kweek en een antibiogram uit te voeren.
- Verzacht het ontstekingsproces door ontstekingsremmende therapie, meestal met corticosteroïden.
- Bovendien is het bij het ontstaan van oorabcessen noodzakelijk een chirurgische techniek toe te passen waarmee de etterende inhoud van het abces kan worden verwijderd. uitgelekt en open gelaten met behulp van een marsupialisatietechniek.
Psoroptische schurft
Psoroptische schurft, ook wel konijnenoorschurft genoemd, is een parasitaire ziekte die wordt veroorzaakt door de mijt Psoroptes cuniculi. Dieren kunnen worden besmet door direct contact met aangetaste konijnen of door contact met strooisel of ander materiaal dat mijteneieren bevat.
Deze parasiet, die zich diep in de uitwendige gehoorgang nestelt, veroorzaakt een zeer intense jeuk waardoor dieren hevig hoofd schudden, hun nagels, of wrijven hun oren tegen de elementen in hun omgeving. Als gevolg hiervan worden kneuzingen, schaafwonden en wonden in de oorschelp veroorzaakt, wat in zeer ernstige gevallen tot zelfverminking leidt. Over het algemeen hebben konijnen met psoroptische schurft vaak overvloedige roodbruine korstjes op de gehoorgang en de oorschelp. Om deze reden is het gebruikelijk dat verzorgers denken dat hun konijn verwondingen aan zijn oren heeft.
Behandeling
De behandeling bestaat uit:
- Toediening van een antiparasitair medicijn: via het oor of systemisch. Avermectines, zoals ivermectine of moxidectine, worden vaak gebruikt.
- Antibiotische behandeling toedienen: Oorlaesies veroorzaakt door zelftrauma aan het dier zelf worden vaak secundair geïnfecteerd door bacteriën zoals Pasteurella multocida, Streptococcus spp. of Spaphylococcus spp. Om deze reden is het meestal nodig om de antiparasitaire behandeling aan te vullen met een breedspectrumantibioticum.
- Milieudesinfectie: om latere herbesmettingen te voorkomen, is het noodzakelijk om de omgeving grondig te reinigen en te desinfecteren, en ook om meer dan 50 ºC te wassen elk textiel dat in contact is geweest met besmette konijnen.
Ringworm of dermatofytose
Een andere konijnenoorziekte is ringworm. Ringworm is een dermatologische ziekte van infectieuze oorsprong, met name van schimmeloorsprong De schimmel die het vaakst betrokken is bij ringworm bij konijnen is Trichophyton mentagrophytes, hoewel andere ook geïsoleerde soorten kunnen zijn, zoals zoals Microsporum canis of Microsporum gips. Besmetting kan plaatsvinden door direct contact met andere besmette konijnen of door contact met de besmette omgeving.
Bij konijnen wordt ringworm gekenmerkt door de aanwezigheid van alopecische laesies van variabele grootte, schilfering en erytheem (roodheid van de huid). Hoewel het elk deel van het lichaam kan aantasten, betekent het typische verzorgingsgedrag van konijnen dat de oren en het gezicht bijna altijd worden aangetast.
Behandeling
De behandeling is gebaseerd op de toediening van antischimmelmiddelen, systemisch (itraconazol) of topisch (miconazol of clotrimazol).
Otohematoom
De oren zijn zeer vasculaire structuren. Wanneer als gevolg van een trauma een van de bloedvaten die de oren van bloed voorzien breekt, een plas bloed vormt tussen het oorkraakbeen en de huid die bekend is als otohematoom.
Het gevormde hematoom scheidt de huid van het oorkraakbeen, waardoor een kenmerkende zwelling of knobbel in het oor ontstaatIndien onbehandeld, reorganiseert het hematoom om een stolsel te vormen en vervolgens een seroom. In deze gevallen is het gebruikelijk dat het fibreuze weefsel dat zich vormt zich aan het oorkraakbeen hecht en het oor "rimpelt", waardoor het vervormt.
Behandeling
De behandeling van het otohematoom kan variëren afhankelijk van de extensie en de mate van evolutie:
- De kleine en recente kneuzingen worden meestal opgelost door een gesloten afzuiging van het hematoom uit te voeren en een verband aan te brengen dat contact tussen het kraakbeen mogelijk maakt en de huid om genezing te bevorderen.
- Zeer grote kneuzingen of die met een bepaalde organisatie vereisen een chirurgische techniek die, hoewel agressiever, ook definitief is.
Fibromatose of Shope's fibroom
Ten slotte vinden we onder de meest voorkomende ooraandoeningen bij konijnen fibromatose. Fibromatose is een ziekte die wordt veroorzaakt door het Shope fibromavirus. Infectie met dit virus leidt tot vorming van tumorknobbeltjes op de huid, die in eerste instantie meestal op de oren, extremiteiten en rond de ogen verschijnen. Over het algemeen zijn het meestal alopecische knobbeltjes die gemakkelijk zweren.
Gelukkig tumoren verdwijnen meestal vanzelf over een periode van ongeveer 6 maanden. Wijdverbreide ziekte en sterfte door dit virus is zeldzaam, vooral bij jonge konijnen.
Zoals je hebt gezien, zijn ooraandoeningen bij konijnen erg gevarieerd en vereisen ze allemaal een specifieke behandeling, dus het is erg belangrijk om naar het veterinaire centrum te gaan als je symptomen opmerkt.
Imaben: facebook.com/valevetperu
